# 12O. cieszę się, że mam Ciebie, kociaku ♥

Cześć, dzisiejszą notkę chciałabym poświęcić Oli.

(Z racji tego, że pierwszego grudnia była jej słit sixtin, a ja nie miałam siły [?], aby stworzyć wtedy jakiś ogarnięty post.)

[Zanim zaczniesz czytać notkę włącz sobie naszą piosenkę |wiem, mamy ich dużo!|, ale ja wybrałam tę.]

akurat - lubię mówić z tobą. ♥

Przyjaciel to osoba, która kopnie Cię w dupę, kiedy wkraczasz na złą drogę. Osoba, która jest przy Tobie w dobrych i złych, przede wszystkim złych, fragmentach Twojego życia. Osoba, która zawsze Cię wysłucha i doradzi, kiedy nie potrafisz odnaleźć rozwiązania w przeróżnych przyziemnych błahostkach. Osoba, którą darzysz zaufaniem i masz pewność, że nie rozgada przypadkowo napotkanym ludziom 'njusów' z Twojego prywatnego życia. Osoba, z którą potrafisz spędzić dwadzieścia cztery godziny, a mimo to i tak trudno się później rozstać (dobrze, że są darmowe minuty w orange ♥).

Dawno, dawno temu (no dobra, może to nie aż tak odległa przeszłość) żyła sobie Klaudia. Miała swój cukierkowy świat. Wielbiła hanę montanę i marzyła o własnym jednorożcu. Wtedy rozpoczęła naukę w gimnazjum i jej podstawówka grupka wyznawców gwiazdek disney'a się rozpadła. Nastały mroczne czasy. Jednak nie na długo! Poznała Olę, która wielbiła tokio hotel i jesse'go mccartney'a. Szybko złapały wspólny język, mimo innych poglądów. Wiek, w jakim człowiek zaczyna dorastać, wpłynął także na kształtowanie ich charakterów. Diametralnie się zmieniły.

[Przepraszam, ale musiałam dodać to zdjęcie, bo po prostu idealnie pasuje do mojej opowiastki.] xD

Świat, w jakim żyły nie do końca był zrozumiały dla ich rodziców. Mama Oli nieraz powtarzała, że są szurnięte, bo kto śpiewa jej kolędy w środku maja czy robi zadania z matematyki przez całą noc? Jednak ich przyjaźń z roku na rok się rozwijała. Nie brakowało zdjęć ze strusiami, wyprowadzania krzesła na spacer, zabaw w superbohaterów czy śpiewania dżastina biebera chodząc po szkolnych korytarzach z telefonem w dłoni. 

Połączyła je wspólna pasja do fotografii. Często błądziły po wsi w poszukiwaniu miejsc, gdzie można by spędzić popołudnie oddając się swojemu hobby. Nie zdawały sobie sprawy, że (świętej pamięci) kot Klaudii może mieć marzenia związane z modelingiem.

Zdarzały się także kłótnie, chyba najpoważniejsza wystąpiła przed wyjazdem do Warszawy (omg omg, jaki człowiek jest durny - Klaudia nawet nie pamięta przyczyny konfliktu), jednak w dniu 06.06.2010 roku jakoś po godzinie 21 Zygmunt je połączył. Chwała mu za to.

Świetnie spędziły wspólne trzy lata w gimnazjum i nieźle wybawiły się na imprezce organizowanej na zakończenie tego etapu nauki.

W ostateczności wybrały inne licea, ale nadal się przyjaźnią i mają nadzieję, że będzie to przyjaźń na całe życie. Zważając na wspólne zainteresowania (nawet odnoście zawodu) mają nadzieję na studia na tej samej uczelni.

Miały wiele przygód, jednak nikt nie jest w stanie opisać tego wszystkiego w kilku słowach.

Są podobne pod wieloma względami - ten sam gust muzyczny, pragnienia i cele.

CIESZĘ SIĘ, ŻE POZNAŁAM TAKĄ OSOBĘ JAK OLA! ♥